-Ноён  Бондгор  гэх  дуу­чин  гарч  ирээд  бага­хан  хугацаанд олонд  танигдлаа. Таны үндсэн мэргэжил юу вэ?

-Би  уран   бүтээл   хийгээд  хоёр  жил  болох  гэж  байна. Энэ хугацаанд  хоёр  дахь  цомгоо  гаргах  гэж  байна. Ирэх оны   гуравдугаар    сард  тоглолтоо  хийх    төлөвлөгөөтэй   байгаа. Би чинь Монгол Улсын эх үрсийн элч дуу­чин. Тэгэхээр гуравдугаар    сарын 8-н, зур­гаадугаар  сарын 1-н, есдүгээр сарын 1-н бол чухал   миний хувьд чу­хал өд­рүүд. Миний үндсэн мэргэжил программист л дээ.

-Урлагийн  тогоонд орсон түү­хээсээ яривал…?

-Би  янз бүрийн  дуулаачийн  сур­­гууль  төгсөөгүй. Зүгээр өөрийн­­хөө  мэдрэмж, байгалиас  за­яа­­сан  авьяа­саараа  л  дуулж  гарч ирсэн. Хүмүүст  хүрч  буй   найз  нөхөд, ээж  аав, хайрын  дуу­­­нуу­­­дыг  би  дуулах  л  гэж  төр­­­сөн  хүн  гэж  өөрийгөө  дүгнэдэг.

-Сүүлийн  үед  ямар  уран бүтээл  дээр  ажиллаж  байна. Одоогоор ши­нэ жилийн захиалга ирж  байна уу?

-Тун  удахгүй  миний  хоёр  дахь  цомог  гарна. Бас  шинэ  жи­лийн  захиалга  эхнээсээ  ирчихлээ. Өчигдрийн  байдлаар  24  бай­­­­гуул­­ла­гын  захиалга  ир­сэн. Дээр  нь  хурим, тоглолтын  гээд л.

-Та ямар ханшаар дуулах вэ?

-Тогтсон  ханштай. Нэг  дууг  нэг сая төгрөгөөр дуулдаг.

-Хоёр  дахь  цомогт  тань  хэчнээн  дуу  багтсан, ямар, ямар  уран бүтээлчидтэй  хам­тарч  ажилласан бол?

-Хоёроос гурван хүнтэй хамтарсан байгаа. Түүнийг одоо­хон­доо нууц хэвээр байлга­маар байна. Он гара­хаас өмнө цомгоо гаргах гээд л үзээд байна.

-Таньд  хөгжмийн  зохиолч,  дуучин  Ч.Мөнхжаргал  нэг  дуу өгөхөөр  амалсан  гэсэн?

-Монголын   нэгэн сай­хан хүний үр удам болох Ч.Мөнхжаргал эгч надад “Чиний хоолой их гоё чадалтай юм. Эгч нь нэг дуу өгье гээд  “Хайрын сарнай” гэдэг дууг өгсөн. Тэр дуу нь одоо хийгдээд  явж  байгаа. Ч.Алтанцэцэг эгч бас нэг дуу өгнө гэж амалсан.

-Дуунуудаа  ам  барьдаг  уу, амьдаар  дуулдаг  уу?

-Бусад  шиг  дуугаа  тавьчи­хаад амаа  хөдөлгөж хүн  хуу­рахыг  хүсдэггүй. Яагаад  гэхээр  хүн  чаддаг  юм аа  чаддаг л  биз дээ. Гэхдээ  зарим  үед  зайлш­гүй  панограмм  тави­хаас  өөр ар­гагүй  үе  байдаг. Хэцүү  хөг­жимтэй, чимээ  ихтэй  газар, эсвэл микрофон  нь  таг  бөглүү  ч  юм уу  тийм  газар  дуулахад  л  ам  барь­даг.

-Таны  нэр  их  содон  л доо. Уг  нь  бүтэн  нэр  чинь  Амарбаяр. Гэтэл хүмүүс  таныг  ноён  Бондгор  гэдгээр тань сайн  мэддэг?

-Арын хамт олон гэж байдаг даа. Ер нь  миний  чиглүүлэгч, продюссер гэж  хэлж  болохоор  хүн  бол  МУГЖ С.Жавхлан ах. Надад  энэ  нэрийг  өгөөд, ямар  дуу  дуулах  уу,  яаж  дуулах уу  зэрэг  бүх  чиг зүгийг зааж  байдаг. Өөрөөр хэлбэл, надтай  холбоотой  бүх  юм  тэр  хүнтэй холбоотой  гэж  ойлгож  болно.

-Хүмүүсийн  дундах  эр­гэлзээ үүнтэй холбоотой байх нь ээ?

-Төрсөн дүү,  уран бүтээлийн хуурай ах дүүс гээд аль нь ч байж болно. Бид нэг нутгийн, төрөл садангийн хүүхдүүд. Жавхаа ах надад бүх  талын  дэмжлэг  туслалцаа хүргэдэг. Чиний  тэр  чинь  тийм ийм байна, ингэвэл  болмоор  байна  гээд  л.

-Та гэр бүлийнхээ тухай яриач.  Эхнэр, хүүхэдтэй  юу?

-Байхгүй ээ. “Соронз”, “Гранд” сэтгүүлүүд  дээр  миний  зургийг  нэг  охинтой  эвлүүлж  тавьчихаад  “ноён  Бондгор”  эхнэр  авч, баахан  фен  охи­дуу­даа  гомдоожээ  гээд  л  гаргасан  байсан. Дараа нь  да­хиад  бас  нэг өөр  охины  зураг  тавиад  нө­гөө охиноосоо  са­лаад  энэ  охин­той  суужээ  гээд  бичсэн   байс­ан. Үнэндээ  бол  надад  тэгж  хольж  солиод  яваад байх  хүн  байдаггүй. Над руу  охидууд  ярих  асуудал  зөн­дөө л  байдаг. Тэг­лээ  гээд  би  түүнд  нь  ач  хол­богдол  өг­дөг­гүй. Өөрийнхөө хийх  ёстой  юмаа  хийгээд  л  явдаг. Мэд­рэмж­­­тэй, хатан  ухаан­тай  эмэг­тэй  хүн  гэж  байдаг  даа. Тийм  хүн таа­ралд­тал  би  юмаа  уран бү­­тээ­­лээ туурвиад байж  л  байна.

-Та шүлэг   бичдэг үү. Дуу­лах дуугаа хэрхэн сонгодог вэ?

-Ер нь олон хүнээс  шүлэг  ав­даг. Тэгээд    чиглүүлэгчтэйгээ  хамт  шүүж, шигшээд  шалгарсан    шүлгээ  хөгжмийн   зохиолчдод    өгч  ая  хийл­гээд  тэндээс  сонсч  бай­гаад  хам­гийн  чихэнд  наал­дац­­тай, амьд­рал­тай ойрхоныг нь дуулдаг. Амьд­рал  дээр  мэд­лэг­тэй  хүнээс  мэд­рэмжтэй  хүн  нь  илүү  байдаг. Тэгэ­хээр  Соёл урлагийн  их  сургуулийг  төгс­сөн  хүн  заавал  дуучин  бол­дог­гүй  юм  гэж хэлмээр  байна. Тухайл­бал, би. Гэхдээ  СУИС-ийг  төгссөн  ямар  ч  дуучнаас дута­хаар­гүй  дуулж  чадна  гэж  бар­дам  хэлнэ. Шүлгийн  хувьд  олон  шүлэг  бичсэн. Эхнийхээ  цо­могт  орсон  “Шохоорхол уу хайр уу” гэж  дууныхаа шүлгийг  бич­сэн. Мөн  хоёр  дахь цомогт    ор­сон 2-3 дууныхаа шүлгийг ч тэрлэ­сэн.

-Таны дуунууд ихэвчлэн хайр   сэтгэл,  найз  нөхөрлө­лийн сэдэвтэй байдаг. Тэгвэл  таниас  эсрэгээр дуулаад  явж  байгаа жишээлбэл,  дуу­чин  Т.Мөнх-Эрдэнэ  буюу  рэппэр  Жи-гийн талаар  ямар  бодол­той  явдаг  вэ?

-Жи   бол үнэхээр шилийн сайн эр гэдэг шиг сайн дуучин. Бид сайхан най­зууд. Бие биетэй­гээ нэгдэж чаддаг, дэмжиж чад­даг уран бүтээлийн найзууд. Түү­­нээс шүлэг  бол  зүгээр  л  урсдаг.

-Сүүлийн  үед  телевизийн шоу­наас  олон хамтлаг төрөн гарч байна. Саяхан “Anemone” гэдэг  охидын  хамтлаг гарсан. Араас нь “X-Tessy” гарлаа. Үүнд  хэр  шүүмжлэлтэй  ханд­даг вэ?

-Ерөнхийдөө  залуу  уран  бү­тээлч­дийн  хувьд  ганц хоёр дуу гар­гаад л “Өө, бид ёстой баллаж бай­на” гэцгээдэг  болж.  Хэрвээ  урлагт байя,  дуу­лъя, урлагийн  хүн  болъё   гэж  байг­аа  бол  хэзээ  ч бусдыг бүү  дуу­рай. Тэр  шинэ  залуу  хамтлаг  дуу­чид  гарч   ирээд  ганц  нэг дуу хү­ч­ээр  нү­дэж  хийчихээд  “одоо  бид  бал­ла­сан”. “Бид сайн байсан” гэж  бо­дож  бай­гаа  бол  зүгээр “Уучлаарай” гэж хэл­мээр байна.  Эцсийн  эцэст  өнөө­­дөр  хөдөө  хонь  хариулаад  явж  байгаа бацааныг  караокед  авч ирээд  мэргэжлийн  арван  дуучинтай  хамт оруулахад  нөгөө  дуучид  маань  шив­ш­­гээ  тарьдаг  байхгүй  юу. Үнэн шүү.

-Тэгвэл  өөрийгөө уран бүт­ээлч хүний хувьд  дүгнээч  гэвэл?

-“Миний найз”   дуу  хитийг  яг  ар­ван сарын  турш  тэргүүллээ. Рок  по­поор  ч  тэр  нийтийн  дуугаар  ч  тэр.  Араас  нь  “Хайрын солонго” дуу  маань  сар  гаруйн  хугацаанд  тэр­гүүл­сэн.  Сэтгэл зүрхнээс гарсан дуу сэт­гэл зүрхэнд л очдог. Өнгөрсөн жил “UBS Music video awards”-т миний  дуул­сан  “Миний  найз” дуу  дөрөв  таван номинацид  өрсөлдсөн. Тэнд Монголын урлагийн  заяа  гомдож  байна  лээ. 300 дуучинд  урилга  өг­чи­хөөд ердөө  л  дөрвөн дуучныг  ша­гнаад л. Тэр 300 дуучны  цаана 600 студийн  хүн  ир­чихээд  байхад  ердөө  л  гу­рав­хан  студи хоорондоо  ө­рсөл­дүүлж байсан. Тийм  тэнэг, мэдрэмжгүй  байж болохгүй ээ. Бөөн  луйвар  хийчхээд түүнийгээ урлагийн  наадам   гэж   байгаа нь хөөрхийлөлтэй. Монгол  ийм  л хөөрхийлөлтэй  бол­чи­хож. Тэгэхээр  манай  залуу  дуу­чид  хоо­рон­доо ярилцаад  удахгүй  бо­лох ца­гаан сараар  жинхэнэ баяр гэж юу  байд­гийг үзүүлэхээр тохирсон байгаа.

-Анх дуугаа “FM”, радиогоор сонсоход ямар санагдав. Бас дуучин болоод амьдрал тань хэр өөрчлөгдсөн бэ?

-Мэдээж  өөрийнхөө  дууг анх сонсоход гоё байсан. Бас “Карлосон”  дууны дараа   гудмаар  явж  байхад  хүүхдүүд “Карло  ахаа”  гээд  л. Араас  нь  “Тавтай нойрсоорой”  дуу  маань  бүх  хүүхдийн   зуслангуудаар  яваад  л  мангар  үнэтэй дуучин  болж  хувирсан. Гэхдээ миний  амьдрал  хэвэндээ  л  байна.

Н.Оюундалай